Categories
ข่าว

ชีวิตต้องสู้! หนุ่มนักดนตรีผัน ตัวทำเนื้อแดดเดียวขายออนไลน์ สร้างรายได้ดี

โลกโซเชียลได้มีการแชร์เรื่องราวของหนุ่มนักดนตรีอาชีพของร้านอาหารแห่งหนึ่ง ที่หยุดให้บริการ ได้ผันตัวมาเป็นพ่อค้า ทำเนื้อแดดเดียวขายผ่านเพจเฟซบุ๊ก นายวิชิต พนาใหญ่ เพื่อให้อยู่รอดในภาวะวิกฤติเชื้อไวรัสโควิด-19 ที่กำลังแพร่ระบาดอย่างหนักและเริ่มรุนแรงขึ้นทุกวัน ซึ่งสร้างรายได้ถึงวันละ 1,000 บาท มีลูกค้าให้การตอบรับอย่างล้นหลาม จนทำส่งแทบไม่ทัน

สำหรับอาชีพ “นักดนตรี” เป็นอีกอาชีพหนึ่งที่ได้รับผลกระทบจากเชื้อไวรัสโควิด-19 แพร่ระบาดไปทั่วโลก โดยมีนโยบายให้ปิดสถานบันเทิง ผับ บาร์ ร้านอาหาร รวมถึงการแสงมหรสพ ทำให้นักดนตรีถูกพักงานไปโดยปริยาย ทั้งนี้เพื่อความปลอดภัยของลูกค้า และสนองนโยบายของรัฐบาล รวมทั้งลูกค้าที่มาใช้บริการก็ลดน้อยลงตามสถานการณ์ ส่งผลให้คนทุกสาขาอาชีพต้องปรับตัว หารายได้ในช่องทางใหม่ทดแทนรายได้ที่หายไป

นักดนตรีหนุ่มชาวร้อยเอ็ด ใช้เวลาช่วงพักงานเพราะร้านอาหารได้ปิดให้บริการ ผันตัวเองเป็นพ่อค้าขายเนื้อแดดเดียว ซึ่งมีออเดอร์ถล่มทลาย แค่ 1 สัปดาห์ ทำเงินกว่า 1 หมื่นบาท

เมื่อวันที่ 12 เมษายน 2563 ผู้สื่อข่าวรายงานจาก จ.ร้อยเอ็ด ได้เดินทางไปบ้านหนองตากร้า 259 ม.11 ต.เหนือเมือง อ.เมือง จ.ร้อยเอ็ด พบกับ นายวิชิต พนาใหญ่ อายุ 28 ปี นักดนตรีอาชีพในร้านอาหารแห่งหนึ่ง กำลังเตรียมเครื่องปรุงเพื่อทำเนื้อวัวแดดเดียว บรรจุถุงละ 500 กรัม ราคา 200 บาท ใส้กรอกเนื้อบรรจุ 1 กก. ราคา 169 บาท นอกจากนี้ยังมีแหนมเนื้อถุงละ 169 บาท แถมปลาร้าบอง 1 กระปุก

นายวิชิต พนาใหญ่เล่าว่า ก่อนหน้านี้ตนทำงานเป็นนักดนตรีอาชีพที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งใน อำเภอเมืองร้อยเอ็ด จบ ป.ตรี เอกดนตรีศึกษา ม.ราชภัฏร้อยเอ็ด โดยหลังจากที่ตนเรียนจบก็มาประกอบอาชีพครูจ้าง ของโรงเรียนแห่งหนึ่ง ในเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด ก่อนจะลาออกมาประกอบอาชีพนักดนตรี โดยในวันหนึ่งตนได้เล่น จำนวน 2 ร้าน มีรายได้ต่อวัน 2-3 พันบาท หากมีงานอีเว้นก็ถึงวันละ 3,000 บาท

หลังจากร้านอาหารที่ทำงานอยู่ถูกปิดตัว เป็นระยะเวลาเวลา 1 เดือน ตามมาตรการป้องกันการแพร่ระบาดเชื้อไวรัสโควิด-19 แรกๆ ก็รู้สึกตกใจและใจหาย ไม่คิดว่าโรคจะรุนแรงได้ถึงขนาดนี้ ส่งผลกระทบต่ออาชีพการงานกระทบถึงปากท้อง จึงคิดหาทางออกด้วยการผันตัวเองมาเป็นพ่อค้าเนื้อแดดเดียวขายผ่านแอปพลิเคชันบนสมาร์ทโฟน หรือขายออนไลน์ โดยปกติตนเองก็ชอบกินเนื้ออยู่แล้ว โดยเพื่อนในกลุ่มนักดนตรีเรียกตนว่าเซฟชิต โดยคิดค้นสูตรด้วยการตระเวนกินตามร้านต่างๆ จนกลายมาเป็นเนื้อแดดเดียวที่มีซิกเนเจอร์เป็นของตน โดยจะทำเนื้อแดดเดียวแบบวันต่อวัน แพ็คแบบสูญญากาศเก็บนานได้นานเป็นเดือน โดยตนก็จะโพสขายในเฟสบุ๊ค โดยส่งสินค้าทางไปรษณีย์ หากบ้านลูกค้าอยู่ในพื้นที่ใกล้ อ.เมืองร้อยเอ็ด ไม่เกิน 20 กม. ตนก็จะขับรถไปส่งถึงประตูหน้าบ้าน