สุดหลอน ภาพถ่ายติดวิญญาณ คาดเป็นญาติมารับส่วนบุญ ที่ อ.ธวัชบุรี

จากกรณีที่มีเจ้าอาวาสวัดเหนืออุดรชัยสิทธิ์ได้โพสภาพพร้อมข้อความในเฟสบุ๊คส่วนตัวว่า จากเรื่องเล่าที่เป็นเรื่องจริงไม่ได้ฝัน ตัวต่อตัว ตัวเป็นๆ จะๆ จากพื้นปูนที่เขานั่ง (บริเวณรองเท้า) กับข้าพเจ้ายืนบนกุฏิ (บริเวณขวดน้ำตั้ง) เงยหน้าขึ้นมาจะไม่ให้ตกใจได้ยังไงห่างกันไม่ถึง 2 เมตร สมมุติว่าเป็นตัวท่านไปยืนและเจอแบบข้าพเจ้า ท่านจะเป็นอย่างไร ลองเล่าให้ฟังหน่อยแชร์ความรู้สึกสู่กันฟัง เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อคืนวันที่ 31พ.ค. 63 เวลา 01.00 น. โดยเจ้าอาวาสเล่าว่า อาตมานอนหลับๆอยู่ จู่ๆก็ได้ยินเหมือนเสียงหนูร้องดังมาก (จี๊ดๆๆๆๆ) ข้าพเจ้าตกใจตื่น ในใจนึกว่าแมวไปจับหนูมา แต่ก็เอ๊ะใจว่าทำไมร้องเสียงดังมาก

จึงลุกขึ้นเพื่อจะออกไปไล่ กลัวตายแล้วเน่าใส่กุฏิ จึงเปิดประตูออกไป มองหายริเวณกุฎิก็ไม่เห็น แมวก็นอนรวมกันที่หน้ากุฎิปกติดีทุกอย่าง จึงมองไปรอบข้าง ตาข้าพเจ้าจึงเหลือบไปมองเห็นอะไรสักอย่าง ท่ามกลางความมืด ตะคุ่มๆอยู่บริเวณลานปูนหน้าบันไดทางขึ้นกุฎิ ดูคล้ายๆคนนั่งก้มหน้า ผมยาวรุงรังปิดบังหน้าตา มือสองข้างประนมเหนือศรีษะแต่มือด้วนทั้งสองข้าง (ไม่มีนิ้วมือ) แต่จะเป็นกลมๆเหมือนไม้ตีฆ้องทั้งสองข้าง

พระอธิการ ธนบดี ธมฺมทินโน เล่าต่ออีกว่า ข้าพเจ้าจึงถามว่าใคร แต่ไม่ตอบและสิ่งที่อยู่ตรงหน้าข้าเจ้าก็ได้ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา ข้าพเจ้าตกใจมากก้าวขาไม่ออกเลย..เพราะสิ่งที่ข้าพเจ้าเห็น คือลักษณะเหมือนหน้าคนโดนไฟลวกแผลพุพองและเป็นแผลเป็น ไม่มีคิ้ว ตาออกสีขาว จมูกไม่มี ปากยาวมีรูกลมๆที่ปลาย

ข้าพเจ้าตั้งสติได้จึงถามว่าเป็นใคร เมื่อสิ้นประโยคคำถาม ก็ ไม่ตอบได้แต่ร้องเสียงจี๊ดๆๆๆ ข้าพเจ้าฟังไม่รู้เรื่อง จึงเอ่ยถามขึ้นใหม่อีกครั้งว่า ทำบาปกรรมอะไรถึงเป็นแบบนี้ ก็ไม่มีเสียงตอบกลับมาอีก และมีเสียงดังจี๊ดๆๆๆเหมือนเดิม

ข้าพเจ้าจึงคิดว่า ข้าพเจ้าคงฟังเขาไม่รู้เรื่อง แต่เขาฟังข้าพเจ้ารู้เรื่อง ในเมื่อคุยกันไม่รู้เรื่อง จะคุยต่อทำไมละ ถามว่ากลัวไหมก็ไม่นะ แต่ตกใจมากกว่า ข้าพเจ้าจึงเอ่ยวาจาขึ้นว่า ไปซะ แล้วจะทำบุญให้นะ สิ้นคำพูดประโยคสุดท้ายของข้าพเจ้าแล้วเขาก็ลุกขึ้นหันหลังเดินออกไปท่ามกลางความมืด ข้าพเจ้าได้มองตามทุกฝีก้าวสังเกตุการเดินของเขาดูแปลกมาก คือเดิน 4 ขา สลับกับเดิน 2 ขา เหมือลิงเดินก้มเดิน จนหายไปในความมืด

ล่าสุดเมื่อวันที่ 4 มิ.ย.63 ได้ลงพื้นที่ไปบ้านธวัชดินแดง ตำบลธงธานี อำเภอธวัชบุรี จังวัดร้อยเอ็ด ได้พบกับชาวบ้าน ที่เคยถ่ายภาพติดวิญญาณ เมื่อประเพณีบุญข้าวสาก ภายในวัดเหนืออุดรชัยสิทธิ์ ตั้งแต่เมื่อวันที่ 24 กันยายน 2561 โดยได้โพสภาพพร้อมข้อความในเฟสบุ๊คของเจ้าอาวาส พระอธิการ ธนบดี ธมฺมทินโนThammatinno Nama โดยโพสข้อความพร้อมภาพว่า มารับส่วนบุญ เห็นเงาสีดำใหม่ แม่คนที่เดินตามหลังยืนยันว่าไม่มีใครเดินตามหลังแน่นอนและคนที่ถ่ายก้อตัดต่อไม่เป็น และลองถ่ายดูว่าจะมีใครมารับข้าวสากจริงไหม ทุกคนยืนยันว่าไม่มีใครใส่ชุดดำไปวัดเลย เรื่องเล่าชาวธวัชดินแดง วันบุญข้าวสาก บุญบาปมีจริง อุทิศให้ก็มารับและได้จริง ฉะนั้นเราอย่ารอให้ใครอุทิศเราเลย เร่งสร้างเอาด้วยตัวเอง ในขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่ดีกว่า นี้สิของจริง

โดยชาวบ้านเล่าว่า เมื่อประมาณเดือนกันยายน 2561 ตนได้ถ่ายภาพในพิธีทำบุญข้าวสาก โดยก่อนหน้านี้เคยมีคนเล่าว่า ตอนที่ชาวบ้านเอาข้าวสากไปวางไว้ตามบริเวณวัด ในระหว่างนั้นจะเป็นช่วงที่วิญาณของญาติที่ล่วงลับไปจะมารับเอาส่วนบุญส่วนกุศลที่ญาติได้อุทิศไปให้ ตนจึงได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะลองถ่ายภาพ เพราะตนก็อยากเห็นพ่อและแม่ที่ล่วงลับไป จึงได้ถ่ายภาพไปยังจุดที่วางข้าวสากที่อยู่บริเวณหน้าอุโบสถ ซึ่งก็ถ่ายอยู่ประมาณ 3-4 ภาพ หลังจากกลับไปถึงบ้านจึงได้เอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูซึ่งก็พบว่าในภาพที่ถ่ายมาจากวัด มีเงาดำคล้ายรูปร่างของคน จึงได้ส่งภาพไปให้คุณยายวาส ที่อยู่หน้าเงาดำ คุณยายวาสบอกว่าไม่มีใครเดินตามหลังตน ซึ่งยายวาสเห็นภาพที่ถ่ายมาก็เกิดประหลาดใจ ซึ่งคิดไปว่าอาจจะเป็นวิญญาณของสามีที่เสียชีวิตไปมารับเอาส่วนบุญส่วนกุศลที่ตนอุทิศไปให้ เนื่องจากมีลักษณะรูปร่างคล้ายสามีของตน ซึ่งหลังจากนั้นตนก็ได้ส่งให้เจ้าอาวาสและชาวบ้านดู ทุกคนก็มีความเชื่อว่าอาจจะเป็นวิญญาณที่มาลับเอาส่วนบุญส่วนกุศลก็เป็นได้

ประเพณีบุญข้าวสาก นิยมทำในวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10 เป็นการทำบุญเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ตายหรือเปรตผู้เป็นญาติพี่น้อง ชาวบ้านจะทำข้าวสาก (ภาคกลางเรียกข้าวสารทหรือข้าวกระยาสารท) ไปถวายพระภิกษุสามเณร

พิธีทำบุญข้าวสาก ชาวบ้านจะเตรียมอาหารชนิดต่าง ๆ ใส่ภาชนะหรือห่อด้วยใบตองหรือใส่ชะลอมไว้แต่เช้ามืด วันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10 ตอนเช้าจะนำภัตตาหารไปถวายพระภิกษุสามเณรครั้งหนึ่งก่อน พอตอนสายจวนเพลจึงนำอาหารซึ่งเตรียมไว้แล้วไปวัดอีกครั้ง เพื่อนำไปถวายแด่พระภิกษุสามเณร โดยการถวายจะใช้วิธีจับสลาก นอกจากนี้ชาวบ้านยังนำเอาห่อหรือชะลอมหรือข้าวสากไปวางไว้ตามบริเวณวัด พร้อมจุดเทียนและบอกกล่าวให้ญาติมิตรผู้ล่วงลับไปแล้วมารับเอาอาหารและผลบุญที่อุทิศให้ มีการฟังเทศน์ฉลองข้าวสากและกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปให้ผู้ล่วงลับ นอกจากนี้ชาวบ้านจะนำอาหารไปเลี้ยง ตาแฮก ณ ที่นาของตนด้วย เป็นเสร็จพิธีทำบุญข้าวสาก