เมื่อวันที่ 29 ส.ค. 2564 ผู้สื่อได้ลงพื้นที่ไปที่บ้านเมยวดี ตำบลเมยวดีอำเภอเมยวดี จังหวัดร้อยเอ็ด พบชาวบ้านที่ทำหน้าที่เป็นพรานล่าต่อหัวเสือ กำลังใช้ตัวตั๊กแตนเป็นเหยื่อล่อแม่ตัวต่อหัวเสือ ในบริเวณทุ่งนา โดยตัวต่อหัวเสือจะเข้ามาคาบเหยื่อที่ล่อกลับรัง เพื่อนำไปเลี้ยงตัวอ่อน ชาวบ้านก็จะตามแม่ต่อหัวเสือไปเพื่อค้นหารัง เทคนิคการค้นหารังต่อ มีสามขั้นตอน
ขั้นตอนแรก เดินหาแม่ตัวต่อ ที่กำลังบินหาตัวตั๊กแตน-ตัวหนอนตามท้องไร่ท้องนา เพื่อนำไปเลี้ยงลูกอ่อนที่รัง เมื่อพบชาวบ้านจะใช้ตั๊กแตนเสียบไว้ที่ไม้เพื่อเป็นเหยื่อล่อ ให้แม่ตัวต่อมาคาบเหยื่อกลับรัง เมื่อตัวต่อได้เหยื่อจะบินตรงไปที่รังและจะกลับมารับเหยื่อในรอบที่สอง
ขั้นตอนที่สอง จะสังเกตุดูตัวแม่ต่อมารับเหยื่อรอบที่สอง ใช้เวลากี่นาทีบินไป-กลับ เพื่อคำนวนระยะทางว่ารังต่อหัวเสืออยู่ห่างออกไปจากจุดวางเหยื่อล่อกี่เมตร หาก 100 เมตรก็จะใช้เวลาประมาณ 2 นาที
ขั้นตอนที่สาม ดูตัวต่อเมื่อได้เหยื่อแล้วจะบินไปทิศทางใด จะได้ไปค้นหารังตัวต่อถูกทิศทาง เมื่อไปพบรังต่อหัวเสือ จะสวมไส่ชุดหมีที่ผลิตขึ้นเองจากวัตถุดิบหาง่ายๆคือถุงปุ๋ย แต่ถุงปุ๋ยต้องมีคุณสมบัติมันและลื่น เพื่อป้องกันแม่ตัวต่อเข้ามาเกาะแล้วจะต่อยชาวบ้านได้ จากนั้นก็นำตัวอ่อนลูกของต่อหัวเสือมาแบ่งกันไปประกอบอาหาร ได้มากก็แบ่งขาย ในหมู่บ้านในชุมชน กิโลกรัมละ 700-800 บาท ซึ่งถือเป็นเมนูเปิปพิศดารที่ชาวบ้านต่างชื่นชอบ จะมีรสชาติหวานมัน ส่วนมากจะทำเมนูแกงใส่หน่อไม้ส้ม คั่วใส่ผัก ทอดกินหรือจำตำเป็นน้ำพริกลูกต่อ ตำแจ่วปลาร้ากินควบคู่กัน ก็ถือเป็นอาหารที่หารับประทานยากอีกหนึ่งเมนู